Najczęstsze przyczyny pogryzień członków rodziny to:
- hierarchiczna niestabilność w stadzie rodzinnym - gdy pies mający dostęp do przywilejów dominanta współzawodniczy o dominację
- niepewność, brak poczucia bezpieczeństwa (spowodowany m in przez paradoksalny przekaz informacji - pies jest raz karany a raz nagradzany za tę samą rzecz lub otrzymuje sprzeczne informacje od różnych członków rodziny, lub też przekaz informacji słownej właściciela jest sprzeczny z sygnałami jakie wysyła jego ciało)
- brak samokontroli spowodowany zazwyczaj zbyt wczesnym odłączeniem od matki i rodzeństwa,
- frustracja (ograniczenie swobody, napięcie głodowe, etc.)
- choroby somatyczne i następstwa stosowania niektórych leków
- zbyt mała ilość aktywności fizycznej,
Najczęstsze przyczyny pogryzień osób spoza rodziny to:
- urazy psychiczne, złe wspomnienia z przeszłości, etc.
- brak prawidłowej socjalizacji z ludźmi w okresie szczenięcym oraz mało kontaktów z obcymi (gdy np. rodzina ma mało gości)
- drażnienie psa przez obcych, zamykanie psa na czas wizyt gości, wrogość właścicieli do obcych, itp.
- tresura w kierunku obronnym prowadzona przez osoby nieposiadające stosownego wykształcenia i umiejętności z zakresu szkolenia psów (najczęściej popełniane błędy to poddawanie szkoleniu psów niezrównoważonych, lękliwych, szkolenie stacjonarne bez właściciela - pies oddawany na 2-3 miesiące w celu wyszkolenia, itd.)
W przypadku pogryzień dzieci dochodzi do tego:
- brak kontaktów psa z dziećmi w okresie pierwszych miesięcy jego życia (pies boi się dzieci),
- nieprzyjemne wspomnienia związane z dziećmi,
- agresja spowodowana rozdrażnieniem - sprowokowanie psa przez dziecko np. sprawienie bólu (wyrywanie sierści, ciągnięcie za ogon, itp.), głaskanie, ściskanie, czesanie, gdy pies nie ma już na to ochoty, itd.
Należy zwrócić uwagę, że dziecko do lat trzech nie jest w stanie zrozumieć sygnałów ostrzegawczych wysyłanych przez psa (warczenie, zjeżenie sierści, itd.). Dlatego też nie można pozwolić, aby kontakt takiego dziecka z psem odbywał się bez kontroli opiekunów. Starsze dzieci powinny być odpowiednio przygotowywane, nauczane, aby wiedziały jak możne a jak nie należy postępować z psem.
Komentarze